Op naar Cusco

Gisterochtend was het weer vroeg op. Om half zeven ontbijt en om zeven uur vertrek naar Cuzco. We hadden weer een lange reisdag voor de boeg. Maar eerst, even buiten Puno, nog een stop bij een pret inma begraafplaats Sillustani. Rond half acht kwam onze bus daar als eerste aan en was het daar ook heerlijk rustig nog. Natuurlijk was een groot deel van de verkopertjes al wel op, dus gelukkig waren we weer in de gelegenheid om sjaals, mutsen, ets te kopen.
Nog een pluspunt, we mochten weer de berg oplopen. Joechei!. Boris besloot bij de bus te blijven, want hij had deze rooie boel al een keer gezien.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat de klim naar boven zeker dubbel en dwars werd beloond door het prachtige uitzicht en de stilte. Ik heb genoten!
De adel van deze pre Inka's werd hier in torens begraven. En dat op een prachtige plek aan een meer. Wat een fantastisch uitzicht had je hier.
We kregen een uurtje de tijd om hiervan te genieten.
Daarna reden we nog langs een boerderijtje, waar de bewoners ons verwelkomden met gekookte aardappels, een sausje en kaas die je mocht proeven. Ze hadden lama's, alpaca's en cavia's. Op hun huizen staan stenen stiertjes, die moeten het onheil afwenden. Bij getrouwde stellen staan 2stiertjes op het dak en bij singles of weduwen een stiertjes.
Daarna volgden de lange hobbelige rit naar Cuzco, waar we rond zes uur 's avonds aankwamen. Boris en ik kregen Attico 3 toegewezen. De zolderkamer... maar wat bleek, we hebben een compleet appartement. Beneden een woonkamertje met keukentje en badkamer, en op zolder maar liefst drie bedden, een tweepersoonsbed en twee eenpersoonsbedden. We hebben afgelopen nacht dan ook prima geslapen. Zelfs van de lichte aardbeving hebben wij niets vernomen. Schijnt hier ook niets bijzonders te zijn.
Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. We zijn met de panoramabus de stad doorgeweest. Onderweg zijn we uitgestapt om een cache te doen. Volgens de gids konden we op de volgende bus, die ongeveer over dertig a veertig minuten zou komen gewoon weer opstappen. Mooi niet dus, want die reed door! Na een uur kwam gelukkig de volgende bus die wel stopte.
Terug op de Plaza zijn we lekker op een terras anticucho gaan eten (saté van koeienhart). Een van de lokale specialiteiten.

Boris komt zojuist weer binnen. Hij heeft even de schone was opgehaald, die we vanochtend naar de wasserette hadden gebracht. Ideaal hoor, dat wil ik thuis ook wel.

Morgen, op mijn verjaardag, gaan we naar de Heilige Vallei. Maar hierover de volgende keer. Het zal zeker een heel bijzondere verjaardag worden. Jullie zijn natuurlijk allemaal uitgenodigd om 's avonds een borrel te komen drinken, dat lijkt mij logisch!!